10 dagen - 10 landen. Etappe 12: Vama Veche, Roemenië

10 dagen - 10 landen. Etappe 12:Vama Veche/Toerisme

Kort voor de Bulgaarse grens stoppen we in Vama Veche. Lange tijd was dit stadje aan de Zwarte Zeekust een enclave voor kunstenaars en dropouts. De laatste jaren heeft het grote veranderingen ondergaan.

Al onder het communisme en het regime van Ceaușescu zochten dissidenten in de stad aan de grens met Bulgarije bescherming bij de Securitate, de Roemeense geheime dienst. Vama Veche behield zijn reputatie als enclave ook na de val van het regime in 1989/90. Het waren vooral dropouts die hier kwamen en de alternatieve badplaats zijn bijzondere sfeer gaven. Tot het einde toe heeft het volk zich met succes verzet tegen het massatoerisme. Een burgerinitiatief verhinderde de bouw van grote hotelcomplexen. Drie jaar geleden bijvoorbeeld steunden talrijke rockers het protest en blokkeerden met hun machines de enige doorgaande weg naar de grens met Bulgarije.

Vandaag lijkt Vama Veche echter verloren. De toevloed van toeristen houdt nooit op en de transformatie die daarmee gepaard gaat houdt uiteraard niet op. Aangetrokken door de charme van de streek en de mythes over de alternatieve flair, laten de massa's nu hun drankjes naar hun ligstoelen op privégedeelten van het strand brengen. Luide technomuziek schalt uit luidsprekers terwijl promotors lifestyle producten uitdelen. Alles lijkt op een commercieel festival op het strand.

De vrees dat deze plek - die al enorm is veranderd - over een paar jaar nauwelijks meer herkenbaar zal zijn, wordt gedeeld door een jong stel dat we tijdens de lunch ontmoeten. Beiden wonen in Duitsland. Hij was hier in zijn jeugd vaak met zijn familie uit Moldavië en vertelt ons over de bijzondere sfeer die de laatste jaren steeds meer verloren is gegaan. De mensen die dit culturele gebied daadwerkelijk hebben gevormd, worden steeds meer naar de marge verdrongen. Het laatste bastion is het restaurant op een kleine heuvel in het noorden, waar verse vis rechtstreeks uit de oven op het strand wordt geserveerd en een als piraat verklede pop in de uitkijkpost symbolisch een geweer richt op het massatoerisme.

Tekst: Tobias Schwessinger

Foto's: Christian Faludi